ഓര്‍മകള്‍ക്കു മരണമില്ല

കുറുമ്പുകള്‍ കാട്ടി 

നീയെന്‍ പ്രണയവല്ലിയില്‍ 

നറുമലര്‍ ഗന്ധമായ് 

നിറഞ്ഞിടുമ്പോള്‍ 

ആ മൃദുവാണിയിലെന്നുമീ 

പാതയില്‍ അമൃതെന്‍ 

ചിന്തയില്‍ നിറയ്ക്കവേ 

എത്ര മഞ്ജുള ദീപ്തമാണീ ജന്മം ........

മഴ

തുള്ളിയ്കൊരു കുടം പോലെ പെയ്തു മറിയുകയാണ്  മഴ . . . . ജാലക കമ്പികള്‍ക്കിടയിലൂടെ എന്നിലേയ്ക്കും മഴ പെയ്തു വീണു കൊണ്ടിരുന്നു..എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്...എന്നെ മാടി വിളിച്ചു കൊണ്ട്......മഴ കാണുമ്പോള്‍... അറിയാതെ മനസ് പ്രണയാര്‍ദ്രമാകും..അതിലേറെ വേദനയാണ്...നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മപെടുതല്‍ കൂടിയാണ് എനിയ്ക്ക് മഴ..എന്‍റെ വികാരങ്ങള്‍ക്ക് തീ പിടിപ്പിക്കുന്നതിനും എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് തണുപ്പെകുന്നതിനും  എനിക്ക് എന്നില്യ്ക്ക് അലിഞ്ഞു ചേരുന്നതിനും . . . . . . പിന്നെയും പിന്നെയും പറയാനാകാത്ത എന്തൊക്കെയോ വികാരങ്ങള്‍ഉണര്‍ത്തുന്ന സുന്ദരമായ ഒരു അനുഭൂതി . . . . 

നിനക്കായ്‌..

 നിന്നിലെയ്ക്ക് ഞാന്‍ 

ഒരു മഴയായ്

പെയ്തൊഴിയാം

നിന്നിലെ സങ്കടങ്ങള്‍  ഒക്കെയും ഞാന്‍ 

എന്നില്യ്ക്ക് ആവാഹിക്കാം

എന്നിലെ സന്തോഷം 

പകുക്കാതെ ഞാന്‍ 

നിനക്കായി നല്‍കാം

നിന്‍റെ പുഞ്ചിരി 

വാടാതെ കാക്കാം 

എന്നിലേയ്ക്ക് നീ 

സൌഹൃദത്തിന്റെ 

വാടാത്ത 

പനിനീര്‍ പൂക്കള്‍ 

പൊഴിക്കുമെങ്കില്‍...

നിന്‍റെ ചുണ്ടിലെ ചിരി 

എനിക്കായി നല്‍കുമെങ്കില്‍..